۱۸چون عیسی در کنار دریاچۀ جلیل راه می‌رفت، دو برادر را دید به نامهای شَمعون، ملقّب به پِطرُس، و آندریاس، که تور به دریا می‌افکندند، زیرا ماهیگیر بودند.۱۹به ایشان گفت: از پی من آیید که شما را صیاد مردمان خواهم ساخت.»۲۰آنان بی‌درنگ تورهای خود را وانهادند و از پی او شتافتند.۲۱چون به راه خود ادامه داد، دو برادر دیگر یعنی یعقوب پسر زِبِدی و برادرش یوحنا را دید که با پدرشان زِبِدی در قایق بودند و تورهای خود را آماده می‌کردند. آنان را نیز فراخواند؛۲۲ایشان بی‌درنگ قایق و پدر خود را ترک گفتند و از پی او روانه شدند.

'آیا این قسمت امیدبخش از كتاب خدا، كه شما را فرزندان خطاب می‌کند، از یاد برده‌اید؟ ای فرزند من، تأدیب خداوند را ناچیز نشمار و وقتی او تو را سرزنش می‌کند ناامید نشو، زیرا خداوند هرکه را دوست دارد تأدیب می‌کند، و هركه را به فرزندی می‌پذیرد تنبیه می‌نماید.» شما باید متحمّل این سختی‌ها بشوید، زیرا این نشان می‌دهد كه خدا با شما مانند فرزندان خود رفتار می‌کند. آیا هرگز فرزندی بوده است، كه به دست پدر خویش تأدیب نشده باشد؟ 

" ببینید خدای پدر چقدر ما را دوست می دارد که ما را فرزندان » خود خوانده است، و همینطور نیز هستیم " ( اول یوحنا 3 : 1 )

آیا تا به حال به این موضوع فکر کردی؟ تو فرزند خدایی! بله، خودت؛ فرزند خدا.

پدر، عشق و محبت خود را از طریق پسرش؛ عیسی مسیح به ما ارزانی کرد و به این ترتیب ما را فرزند خود خطاب کرد.

با هم نگاهی به این رابطه ی شگفت انگیز می اندازیم:

اولین وسوسه و گناه در باغ عدن بود، تا آن زمان مرگ وجود نداشت امّا به موجب این دام دشمن، انسان مرتکب گناه شد و به زمین سقوط کرد. او از خدا جدا شد و به بردگی شیطان درآمد. از آنجا که شیطان ما را از جایگاهی که بودیم پایین آورد؛ خدا نقشه ای را که برای بازخرید و رستگاری انسان داشت را عملی کرد و اینگونه عشق خود را در سراسر دنیا به جهانیان نشان داد. او در زمان مناسب، بر اساس فیض و محبتش به ما؛ عیسی را فرستاد تا با بهای خون خود، قربانی گناهان ما شود و نجات شامل ما گردد. هنگامی که ما عیسی را باور کنیم و او را به زندگیمان راه دهیم؛ شیطان را مغلوب می سازیم و خداوند بواسطه عشق و محبت عظیمش ما را فرزند خطاب می کند.

" اما به همه کسانیکه او را پذیرفتند, این حق را داد که فرزندان خدا شوند، یعنی به هرکس که به نام او ایمان آورد."( یوحنا 1 : 12 )

چه حق شگفت آوری، حق اینکه فرزند خدا گردیم! به این فکر کنیم که چه شادی، منفعت، امنیت، نعمت، عشق و محبت جاودانی از پدر زمینی ما به ما می رسد، پس چقدر بیشتر و بهتر یک پدر آسمانی برای ما که فرزندانش هستیم می تواند فراهم کند ؟ برای ما فرزندان !

اما هنوز تمام نشده، یک چیز دیگر مانده. به عبارت " ما باید خوانده شویم " توجه کنید. در معنی لغوی، عبارت فرزند ( خوانده شدن ) یعنی با صدای بلند یا  به نام خطاب شدن. خدا به تمام زمین و آسمان، بهشت و جهنم اعلام کرده است که ما بواسطه ی خون مسیح فرزندان اوییم و او ما را به نام می شناسد.

لحظه ای فکر کنید ! خالق آسمان و زمین ما را فرزندان محبوب خود می خواند.

این را همیشه و همه جا به یاد داشته باش که تو برده ی شیطان نیستی بلکه فرزند خالق تمام خلقتی! چرا لحظه ای با پدرت گفتگو نمی کنی و از اینکه تورا فرزند خود خوانده و عاشق توست، او را شکر و سپاس نمی گویی؟!

می توانی بگویی :

" پدر ، تو را شکر می کنم که عشقت را به من ارزانی داشتی و من فرزند خدا خوانده شدم. تو پدر آسمانی من؛ و من عضوی از خانواده ی تواُم. این موهبتی باورنکردنیست و از تو می خواهم مرا یاری کنی تا همواره با تو باشم و روحت را بر من قرار ده تا حقیقت تورا به شایستگی بشناسم و مطیع تو بمانم .

در نام عیسی مسیح آمین